မဂၤလာပါ )))))))))))))))))))))))
အဲလိုပဲ ေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။
အြန္လိုင္းေပၚ မေရာက္တာ အေတာ္ၾကာၿပီး ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ ့ မဆံုၿဖစ္တာ အေတာ္ကို ၾကာသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ရဲ့ လတ္တေလာ အေၿခအေနမွာ ေရးထားတဲ့အတိုင္း အေမေရာက္လာတဲ့ အတြက္ အလုပ္လည္း နဲနရွုပ္ၿပီး ဘေလာဂ့္ေပၚမေရာက္ၿဖစ္တာပါ။ အားတဲ့အခ်ိန္ေလး ေမာင္ႏွမေတြရဲ့ ဘေလာဂ့္ေတြေတာ့ ဖတ္ၿဖစ္ပါတယ္။ ကြန္မန္ ့ေတာ့ မေရးၿဖစ္ခဲ့ဘူး။
ဘယ္ေလာက္ထိ အလုပ္က ရွုပ္လည္းဆို ခြင့္ကလည္း ဘယ္လိုမွ ယူလို ့မရ(ႏွစ္ကလည္း ကုန္ကာနီးၿပီဆိုေတာ့ း))။ အေမရဲ့ စကၤာပူ မာလ္တီပယ္ ဗီဇာကလည္း အခ်ိန္မွီ စလံုးကို ၿပန္ဝင္လို ့ရေအာင္ မေလးရွား ေကအယ္လ္ နဲ ့ စလံုးကို စုန္ဆန္ခ်ည္ ေၿပးလိုက္ရတာ ဖက္ဖက္ကို ေမာသြားပါေလေရာ။
အေမက လာကတည္းက မေလးဗီဇာလည္း ယူလာေတာ့ ဗီဇာမကုန္ခင္ မေလးကို ဝင္ဖို ့ အရင္လုပ္ရတယ္။ ဒါနဲ ့ပဲ မေလးမွာရွိတဲ့ အမ်ိဳးေတြနဲ ့ လွမ္းခ်ိတ္၊ ၿပီးေတာ့ Golden Mile က ဘတ္စ္နဲ ့ စေနေန ့ အေမ့ကို လိုက္ပို ့ေနာက္တစ္ရက္ တနဂၤေႏြက် စလံုးကို တစ္ေယာက္တည္း ၿပန္လာရတယ္။ ဒါေတာင္ ဟိုကလူေတြက ဆြဲထားလို ့ မနည္းေတာင္းပန္ရတာ။
အသြားတုန္းကလည္း Golden Mile က ထြက္တဲ့ ဘတ္စ္ေတြက Tuas ဖက္က ထြက္ေတာ့ စလံုးဘက္က လဝက က ၿပႆနာ မရွိေပမယ့္ မေလးဘက္လည္းေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ ပတ္စပို ့ စာအုပ္က မတ္လမွာ ကုန္မွာဆိုေတာ့ မေလး သေကာင့္သား လဝက က ရစ္ခ်င္ေနတယ္။ ကံေကာင္းတာက သူတို ့ရဲ့ Officer မေလး အဘြားၾကီးက ရတယ္ဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္လို ့။ ဒါေတာင္ ပညာက ၿပလိုက္္ေသးတယ္။ အေမနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္ အတူတူ ဝင္တာကို အေမ့ကို ရက္သံုးဆယ္ ေပးၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ၾကေတာ့ တစ္ပတ္ပဲ ေပးလိုက္တယ္။
ေနာက္တစ္ပတ္ၾကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားၿပီး Tuas ဘက္က ထပ္ဝင္ရင္ ဒီေကာင္ ရစ္ဦးမွာပဲဆိုၿပီး Woodland ဘက္က ဝင္မယ္ဆိုၿပီး ဆးံုၿဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါနဲ ့Kranji MRT ကေန 107 ဘတ္စ္ကားစီးၿပီး ဂ်ိဳဟိုးဖက္ကို ကူးတာ Larkin ကားဂိတ္ထိကို ေရာက္ေရာ။ ဒီတစ္ေခါက္ မေလး လဝက ကေတာ့ ဘာမွကို မေမးေတာ့တာ။ ေနာက္ေတာ့ Larkin ကားဂိတ္ကေန ေကအယ္လ္ထိ ဘတ္စ္ကားစီးၿပီးေတာ့ သြားတာေပါ့။ ကုန္က်စရိတ္က အမ်ားၾကီးကို သက္သာတယ္။
ေကအယ္လ္ ဝင္ဝင္ခ်င္း စိတ္ညစ္စရာတစ္ခု ၾကံဳရေသးတယ္။ ဘာလည္းဆိုေတာ့ Traffic Jam။ ဘယ္ေလာက္ထိဆိုးလည္းဆိုရင္ ေကအယ္လ္ တိုးဂိတ္ကို ကားၿဖတ္ေတာ့ ေန ့လည္ ႏွစ္နာရီခြဲ သာသာပဲ ရွိဦးမယ္။ စၿပီး ကားပိတ္မိေနတာ။ တေရြ ့ေရြ နဲ ့ သြားလိုက္တာ ေနာက္ဆံုး ကားဂိတ္ Pudu Rarya ကို ညေနေလးနာရီမွ ေရာက္ပါေတာ့တယ္။ ဒီၾကားထဲ ကားေပၚမွာ ဆီးသြားခ်င္တာ တစ္ပိုင္းကို ေသေရာ။ ကားရပ္ရပ္ခ်င္း ပထမဦးဆံုး အိမ္သာကို ေၿပးရပါေရာ၊ မေလးေငြ ၿပားႏွစ္ဆယ္ထည့္ရတဲ့ လမ္းေဘးက အိမ္သာေလး။ မဆိုးပါဘူး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ သန္ ့သန္ ့ရွင္းရွင္းနဲ ့ အစဥ္ေၿပပါတယ္။
ေနာက္မွ အေမတည္းေနတဲ့ ပူခႊ်န္းအရပ္ကို သြားရတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ တစ္ညအိပ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန ့့မနက္ ေကအယ္လ္ရဲ့ ၿပယုဂ္ၿဖစ္တဲ့ KLCC tower ကို သြားလည္ၿဖစ္တယ္။ ဓါတ္ပံုေတြ ဘာေတြရုိက္ၿပီး ၿမိဳ ့လည္က SOGO ကုန္တိုက္ကို ဝင္လည္ၿဖစ္တယ္။ ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အဲဒီ SOGO ရဲ့ ေၿခာက္ထပ္မွာရွိတဲ့ ၿမန္မာထမင္းဆိုင္ Paradise Palace မွာ ေန ့လည္စာ စားခဲ့ရတယ္။ အစားအေသာက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တန္တယ္။ ငါးေယာက္စားတာ အေအးပါ အပါအဝင္ မေလးပိုက္ဆံ ၁၂၆ ရင္းဂစ္ပဲ က်တယ္။
စားၿပီးတာနဲ ့ ကားဂိတ္သြား စလံုးၿပန္မယ့္ ကားလက္မွတ္ၿဖတ္ၿပီး ေန ့လည္ႏွစ္နာရီေလာက္မွာ ေကအယ္လ္ကို ႏွုတ္ဆက္ၿပီး စလံုးကို ၿပန္လာေတာ့တယ္။ ညေန ခုႏွစ္နာရီေလာက္မွာ စလံုးေၿမကို ၿပန္နင္းလိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပင္ပန္းသြားၿပီး အနားယူလိုက္တာ အခုမွပဲ ပိုစ့္ၿပန္တင္ႏိုင္ေတာ့တယ္။
လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့ ေမာင္ႏွစ္မမ်ားအားလံုး ဧည့္ဝတ္မေက်ခဲ့တာရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ပါလို ့ ေတာင္းပန္လွ်က္............။
16 comments:
ေဟာဗ်ာ
၁ျဖစ္ေနပါေရာလား :)
welcome backဘရားသားေရ
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေလွေလွာ္သြား...အဲ...ဘေလာ႔ဂင္းသြားၾကဦး
စို႔ဗ်ာ
ဒီမွာေတာ့ကားjamျဖစ္တာေတာ့ေျပာမေနနဲ႔
ေတာ႔ ဟိုတစ္ေခါက္ဘယ္ေလာက္ဆိုးလဲဆို
တစ္နာရီၾကာလို႔ကားကတစ္လက္မ မေ႐ြ႕ႏိုင္ဘူး KLမွာ႐ိုက္ခဲ့တဲ့ပံုေတြတင္ပါဦးလားဗ်
ၾကံဳရင္လည္းGenting Highlandsဘက္အေရာက္သြားပါဦး
အဆင္ေျပေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစဗ်ိဳးးးးးးး
နားလည္ပါတယ္အကိုရယ္ ... ဒီလို တကူးတက ဘေလာဂ့္သမားအခ်င္းခ်င္း အသိေပးခြင့္တိုင္တာကိုက ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေလးပါဗ်ာ ... လုပ္စရာ ရွိတာေတြ လုပ္ၿပီး ၿပီးမွပဲ ျပန္လာပါဗ်ာ ...
ကိုေဇာ္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး လည္လည္သြားေနတယ္ေပါ့...
ေတာ္ေတာ္ေမာသြားမွာဘဲ...ေပ်ာ္လဲေပ်ာ္ခဲ႔မွာဘဲေနာ္
ေရာက္လာတဲ့ အေမကို
ေတြ႕တုန္းေတြ႕ခိုက္
အတိုးခ်ျပီး
အျပတ္ျပဳစုလိုက္ပါဗ်ာ...
မဘေလာ့ဂင္းႏိုင္ေသးလည္း ခြင့္လႊတ္တယ္...
းဝ)
ဘာမုန္႕ပါလာလဲ း)
ရပါတယ္ ကိုအင္ဒ႐ူး ရယ္ ခြင့္လြတ္ပါတယ္။
အေမ့ကိုပဲ အခ်ိန္ေတြေပးလိုက္ပါ။ အေမျပန္မွပဲေလွ်ာက္လည္ေပါ့
သြားခ်င္တယ္ မေလး
သြားလို႕ လြယ္ေၾကာင္း ေျပာတဲ့လူေတြမ်ားေသာ္လည္း
ဘာက ခက္လို႕ ခက္ေနမွန္းကိုမသိတာ။
ေခၚသြားမယ့္လူ ထိုင္ေစာင့္ေနတယ္ ဟဲဟဲ
ကုိအင္ဒရူးေရ
စိတ္ေရာ လူေရာ အားတဲ့ အခ်ိန္ ျပန္ဆုံၾကတာေပါ့ဗ်ာ
အေမေရာက္တုန္း ေသခ်ာ ျပဳစုလုိက္ပါအုံး
ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္
ကိုအင္ဒရူးႀကီးေရ...
အေမေရာက္တုန္း အဆင္ေျပေအာင္ ေသခ်ာ လုပ္ေပးလိုက္ပါ။ ေမာင္နွမေတြက ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ရွိေနတာပဲေလ။
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ႀကပါေစေနာ္။
အေမာေတြၾကားထဲက ခရီးစဥ္ အေတြ႔အၾကံဳေလး ျမင္လိုက္ရတယ္...။
က်ေနာ္လည္း အေမနဲ႔ ေတြ႔ခ်င္တယ္
Andrew ေရ ကၽြန္မလည္း ေက်ာင္းစာေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ မခုမွ ျပန္ေရာက္တယ္။ မိခင္ကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ဂရုစိုက္ပါေနာ့္။
သူမ်ားေတြ စုန္ဆန္ခ်ီ ေနတာ
တို႔မ်ားျဖင့္ မေရာက္ဖူးေသးဘူး
အေမကို လိုက္ပို႔တာမို႔ ပိုအားက်မိပါတယ္
ဖတ္ၿပီး ေမာသြားတာပဲ။ ေရးတဲ့သူ ဘယ္ေလာက္ေမာမလဲ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အေမနဲ႔ ေတြ႔ရတာမို႔ အေမနဲ႔ ေျပာရင္း အေမာေျပသြားမယ္ ထင္ပါတယ္။ :)
Post a Comment