ဒီေန ့မနက္ အလုပ္ ပိတ္တာနဲ ့၈နာရီခြဲမွ အိပ္ယာက နိုးလာတယ္။ ဒါနဲ ့ နိုးနိုးခ်င္း မ်က္နွာမသစ္ေသးဘဲ ဧည့္ခန္းမွာရွိတဲ့ သတင္းစာ အေဟာင္းေတြက္ု ဟိုလွန္ဒီလွန္ ေလွ်ာက္ဖတ္တာ သတင္းတစ္ခု သြားေတြ ့တယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ စင္ကာပူက အိမ္ရွင္အၿဖစ္ ၾကီးမွူးက်င္းပတဲ့ အာရွလူငယ္ အိုလံပစ္ ပြဲအေၾကာင္း ၿဖစ္ၿပီး အဲဒီမွာ ပါဝင္တဲ့ ၿမန္မာလူငယ္ေဘာလံုးအသင္းရဲ့ အုပ္စုပြဲ အေၿဖၿဖစ္ပါတယ္။
လူငယ္အိုလံပစ္ ၿဖစ္တာနဲ ့အညီ အသက္ ၁၄နွစ္ေအာက္ ၿဖစ္ၿပီး အလြန္ဆံုးရွိလွ အလယ္တန္းအဆင့္ ကေလးေတြ ၿဖစ္ပါတယ္။ ၿမန္မာလူငယ္အသင္းရဲ့ အုပ္စုပြဲစဥ္ အကုန္လံုးကို တီးမားဆက္ ပိုလီေက်ာင္းကြင္းမွာ က်င္းပတာပါ။ ပြဲအေၿဖကေတာ့ အားလံုးသိတဲ့ အတိုင္း ပထမဦိးဆံုး ၿမန္မာနဲ ့တရုတ္(၃း၇)၊ ၿမန္မာနဲ ့ ကိုရီးယား (၁း၅) ရွုံးတာပါ။ ေနာက္ဆံုးပြဲ ပါကစၥတန္ နဲ ့ (၁း၁) သေရက်ပါတယ္။ ပြဲေတြကို ကၽြန္ေတာ္မၾကည့္ရပါဘူး။
အဲဒီပြဲအေၿဖေတြၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို ့ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝ ၁၉၉၀ ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေက်ာင္းမွာ က်င္းပတဲ့ ေက်ာင္းေဘာလံုးပြဲကို အမွတ္ရေစပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေက်ာင္းအေၾကာင္း အရင္ ရွင္းၿပဦးမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေက်ာင္းက အ.ထ.က(၃) တာေမြ ၿဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းရဲ ့ေဘးမွာ က်ိဳကၠဆံကြင္းၾကီး ရွိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ ၈တန္းနွစ္မွာ ဒီေဘာလံုးပြဲ ၿဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ တစ္ပတ္ တစ္ရက္ ေနာက္ဆံုးခ်ိန္ သံုးခ်ိန္ကို အားကစားအခ်ိန္ အၿဖစ္ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ့ ပီတီဆရာက ကၽြန္ေတာ္တို ့ ၈တန္းေတြကို ေဘာလံုးကန္ဖို ့ လိုက္ေၿပာပါေလေရာ။ မိန္းကေလးေတြက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေခတ္စားေနတဲ့ ေအရုိးဗစ္ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ရမွာ ၿဖစ္တယ္။ က်န္တဲ့အခန္းေတြ ၿပႆနာမရွိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို ့အခန္းက ၿပႆနာရွိပါေလေရာ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ေက်ာင္း ရဲ့စနစ္ကို အနည္းငယ္ ရွင္းၿပပါရေစ။ နွစ္တိုင္း အတန္းတင္စာေမးပြဲရဲ့ အမွတ္ေပါင္းကိုၾကည့္ၿပီး အတန္းခြဲပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ အခန္းက ၈ တန္း ေအ ပါ (ၾကံဳတုန္းၾကႊားတာပါ...........P)။ ဆိုေတာ့သိတဲ့အတိုင္း ေယာက္်ားေလး အားလံုးေပါင္းမွ ၁၂ေယာက္ပဲ ရွိၿပီး တစ္ေယာက္က ေစာေစာစီးစီးကို ၿငင္းထားတာပါ၊ ဘယ္လိုမွ ကန္လို ့မရတဲ့ အေၿခအေန၊ ေရာဂါသည္။ က်န္တဲ့ ၂၈ေယာက္က မိန္းကေလးေတြၿဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို ့ရဲ့အသင္းကို လံုးဝကို မေမ်ွာ္လင့္တာပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဒီေယာက္်ားေလး ၁၂ေယာက္ထဲက ၃ပံု ၂ပံုက စာဂ်ပိုးေတြၾကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လား.....ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ေပါ့။
ဒီလိုနဲ ့ အုပ္စုေတြခြဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေအ အခန္းရယ္၊ အီး အခန္းရယ္၊ အိုင္ အခန္းရယ္ တစ္အုပ္စုထဲ က်ပါေလေရာ။ အိုင္ အခန္းဆိုတာ ေနာက္ဆံုးခန္းၿဖစ္ၿပီး နွစ္က်ေတြခ်ည္းပဲ စုထားတဲ့ အခန္းေပါ့။ လူေကာင္ခ်င္း ဘယ္လိုမွ ယွဥ္လို ့ မရတဲ့ အေနအထား...။
ဒီီလိုနဲ ့ ကန္မယ့္ေန ့ေရာက္လာေတာ့ ပထမဆံုးေန ့မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေအ နဲ ့ အိုင္ စကန္ရမယ့္ေန ့။ တစ္ေက်ာင္းလံုးလည္း စိတ္ဝင္စားစြာနဲ ့ ပြဲအေၿဖကို နားစြင့္ေနၾကတယ္။ က်န္တဲ့အခန္းေတြက စာဆက္သင္ေနတယ္။ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ အားကစားခန္းမထဲမွာ ပီတီ ဆရာမနဲ ့ က်န္ခဲ့တယ္။
ဒီလိုနဲ ့ ကြင္းထဲမွာ စကန္ေတာ့ ပထမပိုင္း ၁၀ မိနစ္မွာ ၃ဂိုး အသြင္းခံထားရတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ ဆက္ေဆာ့တာ ပြဲၿပီးကာနီးေတာ့ အိုင္ ခန္းက သူတို ့အခ်င္းခ်င္းေနာက္ၿပီး သူတို ့ဂိုး သူတို ့ၿပန္သြင္းတာ ၂ ဂိုး....။ ပြဲၿပီးေတာ့ တစ္ေက်ာင္းလံုး အံ့ၾသ ေနတာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေအ ခန္းက အိုင ္ခန္း နဲ ့ကန္တာ ၃ ဂိုး ၂ ဂိုး ဆိုၿပီး တေက်ာင္းလံုး ၿပန္ ့သြားေရာ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္း ရွက္ရွက္နဲ ့ ဘာမွမေၿပာဘဲ ဒီအတိုင္းထားလိုက္တယ္။
ဒီလိုနဲ ့ ေနာက္တစ္ပြဲ အီီး အခန္း နဲ ့ ကန္ ရ တဲ့အခါ အီး ခန္းက ကၽြန္ေတာ္တို ့ကို ရွိန္ၿပီး ေသခ်ာကို ကန္ေတာ့ ပါေရာ။ ပြဲၿပီးေတာ့ အေၿဖက ၁၃ ဂိုး ဂိုးမရွိ။ ဂိုးသမားေၿပာင္းေၿပာင္းၿပီး ေစာင့္တာ ရွိသမွ် ၁၁ ေယာက္ ကုန္သြားေရာ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ အခန္းလည္း နာမည္ကို ေတာ္ေတာ္ ၾကီးသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို ့အခန္းက မိန္းကေလးေတြဆို ပြစိပြစိကို ၿဖစ္ကုန္ေရာ။ကၽြန္ေတာ္ ဘဝမွာလည္း ဒီေဘာလံုးပြဲေလးဟာ တစ္သက္ မေမ့နိုင္ၿဖစ္ေရာ။
အခု ဒီအိုလံပစ္ လူငယ္ ေဘာလံုးပြဲလည္း တရုတ္နဲ ့ ပထမပြဲ မွာ ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ ၿဖစ္လို ့ ဂိုးၿပန္သြင္းနိုင္ၿပီး ဒုတိယ ကိုရီးယား နဲ ့ပြဲက အၿပတ္အသတ္ကို ရွုံးေတာ့တာပါပဲလို ့ ကၽြန္ေတာ္ထင္ၿပီး တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ၿပန္ေယာင္ ေအာက္ေမ့မိပါတယ္။
ဒီလို ငယ္ဘဝဆိုတာလည္း ၿပန္ယူလို ့မွ မရေတာ့တာ၊ အဲဒီအတြက္ ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေအာက္ေမ့သတိရၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာဂ္ေပၚမွာ မွတ္တမ္းတင္လိုက္ပါတယ္။
ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံ့ုးကို သတိရလ်က္...........................
7 comments:
ေတာ္တယ္ေနာ္... း) ..။ ရီရတယ္...ဂိုးကို ရွိသမွ်လူလဲ ေစာင့္တယ္ဆိုထဲက... အေျခအေနက ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေကာင္းေနျပီပဲ...။ အားလုံး လူေတာ္ေတြ ၾကီးပဲ...ခိခိ..။
ဟုတ္တယ္ မေမဇင္ ကၽြန္ေတာ္ လည္းၿပန္ေတြးၾကည့္ရင္ ရယ္ခ်င္တယ္
တန္းကို ျမင္ေယာင္မိပါေကာ အကိုေရ :D
ျမန္မာေဘာလံုးပြဲေတြ လြတ္တာေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီ
ရန္ကုန္မွာသာရွိရင္ တီဗီေရွ႕မွာ ဆူညံဆူညံ မိသားစုနဲ႕ ၾကည့္ျဖစ္ဦးမယ္ ထင္တာပါပဲ။
ဟုတ္ပ ကိုၿဖိဳးေမာ္ေရ
ကၽြန္ေတာ္တို ့ဒီမွာ ပိုက္ဆံရတာပဲ ရွိၿပီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပးဆပ္ထားရပါတယ္
၁၃ ဂိုးဆိုေတာ့ ၁၁ ေယာက္ဘယ္လိုခြဲယူၾကတုန္း :)
အေရးအသားေလး ေကာင္းတယ္ဗ် ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔
ဖတ္ရတာ ျပံဳးေပ်ာ္စရာပါပဲ..အားေပးေနပါတယ္။။
...ခင္မင္ေသာအားျဖင့္...
ဟာ... စီနီယာႀကီးပဲ... း) ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာလိုက္တာ..
ေနျခည္လည္း တာေမြ(၃) ေက်ာင္းထြက္ပဲ... သူငယ္တန္းကေန ၁၀ တန္းထိ တာေမြ ၃ မွာပဲ။
၁၉၉၀ ဆိုရင္ ေနျခည္ သူငယ္တန္းပဲရွိေသးတယ္။ ေက်ာင္းေသးေလးမွာေလ... သိတယ္မလား း)
သိပါတယ္
အကို ၿပန္မေရာက္တာ နွစ္ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ
Post a Comment