နိုးထလာေသာ အာရွနဂါး (သို ့) ရွန္ဟိုင္း (၁)

လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္နွစ္ခန္ ့ ဇြန္လတုန္းက အလုပ္ကိစၥတစ္ခုနဲ ့ တရုတ္နိုင္ငံ ရွန္ဟိုင္းၿမိဳ ့ကို သြားဘို ့အေၾကာင္းေပၚလာတယ္။ သြားရမယ့္ကိစၥကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို ့ဆီကေရာင္းထားတဲ့ ပစၥည္းကို စမ္းသပ္ဘို ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ ကိုရီးယား အင္ဂ်င္နီယာ ၅ေယာက္ရယ္ သြားရမွာၿဖစ္ၿပီး ကိုရီးယား အင္ဂ်င္နီယာေတြနဲ ့ ရွန္ဟိုင္းေလဆိပ္မွာ ဆံုၾကရမွာပါ။


ၿပီးေတာ့ ရွန္ဟိိုင္းကမွ ၂နာရီ ၄၅မိနစ္ ၾကာ ကားေမာင္းရမဲ့ နန္တုန္း(Nang Tong) ဆိုတဲ့ၿမိဳ ့ကို အတူတူ သြားၾကရမွာပါ။ ခရီးစဥ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ရွုပ္ေထြးစရာ ေကာင္းပါတယ္၊ ဘာၿဖစ္လို ့လဲဆိုေတာ့ ဒီအင္ဂ်င္နီယာေတြကို တခါမွလည္းမေတြ ့ဖူးဘူး။ ဒါနဲ ့ပဲ စင္ကာပူဖလိုက္နဲ ့ ညတစ္နာရီမွာ စင္ကာပူကေန ကၽြန္ေတာ္ ထြက္လာခဲ့တယ္။


စင္ကာပူကေန ရွန္ဟိုင္းထိ ၅နာရီခြဲ ေလယာဥ္စီးခဲ့ ရတယ္။ ရွန္ဟိုင္းကို နံက္ ၆နာရီခြဲ မွာ ေရာက္သြားတယ္။

စင္ကာပူနဲ ့ တရုတ္နဲ ့က စံေတာ္ခ်ိန္ အတူတူပဲ။ ဒါနဲ ့ ေလဆိပ္က အင္မီဂေရးရွင္း ၿဖတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္တို ့ ေရႊၿမန္မာေတြ ထံုးစံအတိုင္း နဲနဲ ကသိကေအာက္ ၿဖစ္ခဲ့ရတယ္၊ မေဗဒါကို ေမးၾကည့္ပါ..........သူပိုသိတယ္............D)


ဒါနဲ ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ကိုရီးယား ဖလိုက္ကို ေစာင့္ရဦးမွာမို ့ အခ်ိန္ စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ၁၁နာရီခြဲမွ ေရာက္မွာၿဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ၅နာရီ လံုးလံုး ေလဆိပ္ထဲ ေနရမယ့္ပံု၊ ဘယ္မွလည္းမသြားရဲဘူး။ ဘာၿဖစ္လို ့လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္္ေတာ္မွ တရုတ္လို မေၿပာတက္တာ။ ေလဆိပ္ထဲမွာေတာ့ အဂၤလိပ္လိုေၿပာလို ့ရတယ္။ ဒါနဲ ့ဘဲ ေလဆိပ္မွာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဟိုေလ်ွာက္ ဒီေလ်ွာက္နဲ ့ ၁၁နာရီခြဲထိ ေစာင့္လိုက္ရတယ္။


ရွန္ဟိုင္းေလဆိပ္ရဲ့ ထူးၿခားခ်က္က တစ္ခုခုေၾကာ္ၿငာရင္ အဂ္လိပ္၊ တရုတ္၊ ဂ်ပန္၊ ကိုရီးယား ဘာသာ၄မ်ိဳးနဲ ့ ေၾကာ္ၿငာတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ ၁၁နာရီခြဲေတာ့ ကိုရီးယားေလယာဥ္ ဆိုက္ေရာ၊ ဒါနဲ ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း စာရြက္လြတ္ မွာ သူတို နာမည္ေရးၿပီး ထြက္ေေပါက္ကေန ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။


ကၽြန္ေတာ္တို ့စုမိၾကၿပီး နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ တရုတ္တာဝန္ခံ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ သူကေတာ့ အီးလို နဲနဲ ရတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့အဖြဲ ့ နန္တုန္း ကို ခရီးဆက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ရွန္ဟိုင္းကေန နန္တုန္းကို ကားစီးရတာ၂နာရီ ၄၅မိနစ္ ၾကာၿပီး လမ္းမွာ ၿမိဳ ့ေတြအမ်ားၾကီး ၿဖတ္သြားရတယ္။


တစ္ခုသတိထားမိတာက သူတို ့ရဲ့ အေဝးေၿပးလမ္းေတြ အကုန္လံုးက စလံုးက အေဝးေၿပးလမ္းေတြပံုစံအတိုင္း ေဆာက္လုပ္ထားတာပါ။ လမ္းဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလည္းဆိုရင္ ကားဟာတစ္ခ်ိန္လံုး ကီလိုမီတာ ၁၁၀ အထက္ ကေနေမာင္းေနတာ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ဘုရားတယူရတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ တိုးရ္ဂိတ္ေတြကလည္း အမ်ားၾကီးပဲ။ တိုးရ္ဂိတ္အေက်ာ္ လမ္းတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ဟာလည္း လူတိုင္းလမ္းေဘးမွာ ဆီးသြားၾကၿပီး ေသးေစာ္ဖုန္းလႊမ္းေနပါေတာ့တယ္။


လမ္းကၿမိဳ ့ေတြ ၿဖတ္တဲ့အခါမွာလည္း ၿမိဳ ့တြင္းလမ္းကသြားစရာမလိုဘဲ ၿမိဳ ့ေပၚကၿဖတ္ေဖာက္တားတဲ့ မိုးပ်ံလမ္းေတြကေန ၿဖတ္သန္းသြားရတာလည္း ထူးၿခားမွူတစ္ခုပါပဲ။


ဒီလိုနဲ ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့ကားေလးဟာ ညေန ၆နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ နန္တုန္းၿမိဳ ့ေလးထဲကို ဝင္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္။

နန္တုန္းၿမိဳ ့ရဲ့ ညေနခင္းအလွ

နန္တုန္းၿမိဳ ့ဟာဆိုရင္ စင္ကာပူေလာက္ ရွိၿပီး အံ့မခန္း တိုးတက္ေနတာကို ေတြ ့ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တဲ့ ေအးေအးေဆးေဆး နယ္ၿမိဳ ့မဟုတ္ဘဲ ေခတ္မွီတိုးတက္လာတဲ့ ၿမိဳ ့ၿပတစ္ခုၿဖစ္ေနပါတယ္။ စက္မွုဇံုၿမိဳ ့ၿဖစ္ၿပီး ဂ်ပန္စက္ရုံ အေၿမာက္အမ်ား လာေရာက္ဖြင့္လွစ္ထားပါတယ္။

နန္တုန္းၿမိဳ ့လည္တစ္ေနရာ

ဒီလိုနဲ ့ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို ့တည္းရမယ့္ ေဟာ္တယ္ကို ေရာက္လာပါေတာ့တယ္.................။

ဆက္ပါဦးမည္..............။