ဘာၿဖစ္လို ့လဲဆိုေတာ့ တစ္ၿမိဳ ့လံုးဟာ မိးခိုးေငြ ့ေတြနဲ ့ အံု ့မွူိင္းလို ့ေနပါေတာ့တယ္။
မီးခိုးေတြ ဖုံးလႊမ္းေနတဲ့ ၿမိဳ ့နန္တုန္း
ကၽြန္ေတာ္တို ့ တည္းရတဲ့ အခန္းက ၁၃ ထပ္မွာ ရွိၿပီး တစ္ၿမိဳ ့လံုကို အေပၚစီးကေန ၿမင္ေနရပါတယ္။ တိုးတက္မွုနဲ ့အတူ ဆုတ္ယုတ္မွူက ဒြန္တြဲ ပါလာတက္ပါတယ္။
လႊမ္းေမာဖြယ္ရာ ၿမိဳ ့နန္တုန္း
ညေရာက္ေတာ့ ေဟာ္တယ္နဲ ့ နီးတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ညစာထြက္စားၾကပါတယ္။ စားေသာက္ၿပီး အၿပန္လာ လမ္းမွာ ရယ္စရာအၿဖစ္အပ်က္တစ္ခု ၾကံဳခဲ့ပါေသးတယ္။ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ကေန လူတစ္ေယာက္ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ကို ဆြဲၿပီးလာေနတယ္။ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္းၾကည့္ၾကတာေပါ့၊ အဲဒီမွာ သူက ေမ်ာက္ကို ဂၽႊမ္းထိုးခိုင္း၊ ကင္းၿမီးေကာက္ ေလွ်ာက္ခိုင္းလိုက္ နဲ ့အမ်ိဳးမ်ိဳးေဆာ့ခိုင္းေတာ့တာပဲ။ ၿပီးလဲၿပီးေရာ ပိုက္ဆံေတာင္းပါေလေရာ။ တရုတ္ေတြ ပိုက္ဆံရွာခ်က္ကေတာ့ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ကို ရွာတက္တာ ခ်ီးက်ဴးစရာပဲ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့လည္း အလုပ္ကို တက္သုတ္ရုိက္လုပ္ ေတာ့တာပဲ။ ဘာၿဖစ္လို ့လည္းဆိုေတာ့ ရွန္ဟိုင္းမွာ လည္ခ်င္လို ့ေပါ့။ ဒီလိုနဲ ့ ၅ ရက္ ၄ ည ေနၿပီး ေသာၾကာေန ့ညေနဘက္ အလုပ္ၿပီးၿပီးခ်င္း ပစၥည္းေတြသိမ္း၊ ေဟာ္တယ္မွာ check out လုပ္ၿပီးတာနဲ ့ ရွန္ဟိုင္း ကို ညတြင္းခ်င္း ခ်ီတက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္................။
ဆက္ပါဦးမည္..............။
6 comments:
ွရွန္ဟုိင္းမွာ ဘာေတြ ၾကဳံရေသးလဲ သိခ်င္ေနျပီ ဗ်ိဳ႕... ဆက္ရန္ေတြကလဲ ေလ... း)
မေမဇင္ေရ ေရးရင္းနဲ ့ ရွည္သြားလို ့ပါ
ေနာက္တစ္ပိုင္းဆို ၿပီးပါၿပီ
သည္းခံၿပီး ဖတ္ေပးပါခင္ဗ်ာ
ၿမန္ၿမန္ဆက္ပါဗ်ိဳ ့ :)
ေဆာင္းတြင္း မွတ္လို ့ လွတယ္ထင္ေနတာ..
မီးခိုးေတြ ျဖစ္ေနတာကိုး း))
ေပ်ာ္ခဲ့ တယ္ေပါ့ေလ...
ၿပန္လာရင္မုန္႕၀ယ္ခဲ့ ဒါပဲ :P
အဟက္.
Post a Comment